Bazen unutmak için her şeyi
Mavilerde kaybolmak istiyorum
Derinde,
Denizde,
Bir de gökyüzünde
Biri gidince hayatından
Canın çok acır önceleri
Darmadağın olursun
Dostların toparlamak isterler seni
Geçer derler, hayat bir şekilde devam edecek.
Eder de zaten, “bir şekilde”…
“Aşk Sokağı” derler ya adına
Aslen “Hüzün Sokağı” dır orası.
Sevenlerin gözyaşlarıyla yıkanmıştır baştan aşağıya.
Kalp kırıklarına basmadan
Tek adım atamazsın,
Rüzgâr acıyla haykırır orada
Adını yasakladım dilime
Çekip aldım ellerinden ellerimi
Kokun uçup gitti rüzgarlarla
Aklım çoktan unuttu seni
Bir tek ruhum sıkışıp kaldı
Hatıraların arasında
Güneş her sabah umutla doğarmış
Her gün farklı bir dünyaya gülümsermiş
Yaşanmışlıklar, tükenmişlikler,
Yeni başlangıçlar, beklentilerle dolu
Bambaşka bir dünyaya.
Yepyeni gözler açılırken hayata
Kırdın kalbini sevdanın
Kesip attın yeşeren dallarını,
Hoyratça çekip aldın ellerinden
Umut tomurcuklarını.
Hasret çukuruna gömüp
Bulunmazlıklara sakladın.
Hep hüzün mü kalmış bu hikâyede?
Çevirdikçe teker teker sayfalarını
Kuru gül yapraklarıyla yere düşen?
Tam şuraya damlamış ılık gözyaşları
Okunamaz olmuş artık,
Tahminimce
Benim annem çilek kokar sabahları,
Bahar gibi taptazedir
Canlandırır girdiği ortamları.
Tatlı bir yaz günü gibidir gülüşü
Işıl ışıldır, aydınlatır koca dünyayı.
Sonbahar gibidir bazen,
Çocukluğumun siyah beyaz filmlerinde
Tüm gücüne rağmen kötülerin
Ve de kirli oyunlarına
İyiler kazanırdı sonunda.
Güzel kızı öpüp gün batımına doğru
Atlarını sürerdi kahramanlar.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!