Bak gozlerimde ya$ yok,yas yok
Bilmedigim yerlere bakiyorum.
Bakislarimin ardinda mavi,yesil,beyaz bir kelebek...
Al ellerimden herseyimi,al hadi
Cunku;
Ben seni ne kadar yalansiz yasarsam o kadar iyi.
Yorgunum,
Ayaklarimin altinda kalan sadece kizgin kumlar!
Yitirttiler elimde neyim varsa,
Dost bildigim insanlar once gitti,
Ardindan ask sandigim en buyuk hatalar.
Hayat adil değil ki!
Bir masalında anlatmıştın anne,
Hiç bir zaman aşkı bulamayan,
O prensesin Mutlu sonunu
Hani bir prens gelmişti ya,
Eğerinde biraz umut,
Sen aklıma geldikçe,Cihangir'den bakıyorum İstanbul'a...
Sol yanımda Boğaziçi Köprüsü,
Karşımda Kız Kulesi,güzel Marmara...
Gözlerim kapalı kaldırıyorum kadehimi bütün dostlara...
Ağzımda karanfil,senin tadında...
Dil sevgiyi anlatırken zorlanır,
Zorlanır kaleme her davranışında el!
Zor bir mevsimden geçiyorum
Gittiğin gibi çabuk gel.
Dil ismini üstünde gezdirir
El üstünde tuttuğunu atar.
Korkmadan bakabilirsin artik gozlerime,
Gun bende dogmak uzere,
Karanlikta dolastigim sokaklar
Artik golgeni bile bogmak uzere
Gün bitti soğudu güneş,
Geldi hazan mevsimi yavaş yavaş! ..
Gökte mavi griye dönüştü
Dönüştü her şey bir puslu serinliğe!
Bak ellerim üşüyor
Üşüyorum bu hazan mevsiminde!
Tekrarlanarak kaybettigimiz inanclarimiz
Bir bakmisiz ki
Coktan kapanmis her bir kapimiz
Cikmasada gonlumuzden o buyuk ask'imiz
Bir o duvara,
Bir bu duvara carpar oyalaniriz
Hic kimse sana benzemiyor
Bu sehirde.
Her gulen yuz yabanci,
Her yabanci ayri bir umutsuzluk icimde.
Beyaz Papatyam...
Yine gozumu kapadim,
Yine bir Pazar ve ben ilk günaydınımı
Bir tokat gibi duvarlardan alıyorum! ..
Tanrım ellerim neden kırmızı,
Tanrım ben her pazar niye kanıyorum?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!