Yıl 2007
Mevsim kışların en karası
Hiç üşütmemişti bu soğuklar beni
Hiç titretmemişti böylesine
Ve bu kadar çarpmamıştı yüzüme rüzgâr
Bir tokat gibi…
Aynı hengame işte;
Yine sen-ben kavgası içinde
Bitirdik güzelim sevdamızı
Ne ben sana “canım” diyebildim gönlümce
Ne sen bana “bir tanem” diyebildin enikonu
Ve bitiverdi bir dolu incitmelerin içindeki
Ağlatma yar yaram çok derin
Hasretinden yanıyor yar içerim
Sıla,sıla bu dert ile giderim
Yeter ki dertlerim hep senden gelsin
Gözlerimde yaş olup da akansın
Gösterir kendini tozpembe sana
Hilesi çok yalanı çok sahte dünyanın
Türlü yük ile biner omzuna
Neyine inanırsın şu yalan dünyanın
Türlü hayallerle sokar hevese
Deyyuslar dağlarda bire on veriyor
Mehmetçik peşinde aman vermiyor
Bu vatan uğruna ne analar ağlıyor
Yetmedi mi hükümetim buna çözüm ne zaman?
Dağda idiler şehirlere davet ettiniz
Kifayetsiz kaldı her cümlem
Anlamaz o yar beni ona yanarım
Her günümde bin dert bin elem
Bilmez o yar beni ona yanarım
Ufukta gözlerim takılı kaldı
Bırak oynama kirli oyunlarını artık
Seni çoktan bitirdim ruhumun derinliklerinde
Anladım aşka dair ne varsa hepsi kitaplara hapsolmuş
Ve aşıklar aşklarıyla bir masal olmuş....
Yalanlar kaplamış dilden çıkan her bir sözü
Bitmedi mi eziyetlerin üç günlük ömürde
Anlata, anlata tüy bitti şu dilimde
Bir kaç tatlı anı kaldı şu an elimde
Onları da çalma bari zalimin oğlu
Dağlar anladı halimden de hizaya geldi
Şiirler dilim oldu dizeye geldi
Bir değil bin değil verdiğimiz şehitler
Döktüğümüz yaşlar Hak’ka şikayetimizdir
Gencecik yaşta verdik toprağa ana kuzularını
“Son olsun “ deyip de bu kaçıncı dileğimizdir
Sözde kalıyor her şey ne tedbir var görünen ne de bir önlem
Gittiğin her yerde hayalim çıksın karşına
Dinlediğin her şarkıda getir beni aklına
Uykusuz geçirdiğin her zehir akşamlarda
Yüzüm gözlerine takılı kalsın…
Benden çaldığın kadar zamanından çalınsın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!