Gidiyorum artık uzaklara
Bilmediğim tuzaklara
Gözün aydın olsun artık
Bu şehir yasak bana
Çaldım yerlere yalancı sevdanı
Uzağına düştüm;
Vefasızlığı boynuma takılı Ereğli
Kim bilir kaç kez yalancı dostlarınla avundum
Ve kim bilir kaç yara aldım sevdandan yana
Göz yaşlarımı gecelerine sakladığım;
Hüzünlü gülüşlerimle her yeni gününe “ merhaba” dediğim;
Neydi ki derdim yüreğim mıh gibi sende kaldı.
Yokluğun hançer misali sırtımın ta orta yerinde.
Deli olmam gerek yüreğimde bir ürperti,
Gözlerin çakılı kaldı na şuramda sinemde
Dün bir, bugün iki…
Ne fırtınalar diner yüreğimde
Ne yağmurları durur gözlerimin
Geceye mahkum,uykularım yine bölünmekte
Ben hep böyle hazanda mıyım?
Ne kapıları çalar gönül hanemin
Bir gül ne olur;
Gülmek yakışır sana.
Gül ki güller açsın yanaklarında..
Gül bahçesine dönüşsün baktığın her yer.
Bir gül;
Benim için gül ne olur;
Ne ihanetler gördü şu gözler;
Ne hançerler vurdu şu yüreğe;
Hepsi birbirinden beter..
Hepsi bir birinden acı..
Benzemedi biri birine hiç;
Hepsi bir diğerinden ağır..
Kare, kare resimler içinde bir siyah beyaz hayattın sen;
Bir yanında hüzün,bir yanında sevinçlerle sessiz sükut yaşarken.
Bizler gibi çocuk oldun,bizler gibi aldın nasibini gençliğinden.
Ve günü geldi bizlerin biricik babası oldun sen..
Mütevaziydin kimi zaman, kimi zamansa gurur yansırdı yüzünden.
Gel desem;
Bizden çalınmış zamanlara inat
Gelir misin?
Çalar mısın kapımı ansızın..
“Ben geldim” deyip sarılır mısın boynuma
Annem der misin?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!