-penceresinden içerde kuruyan
çamaşırlarını gördüğüm bir kadına-
anne, içerde kurur mu çamaşırlar?
rüzgar esmiyor
her gün bıçaklıyor gökyüzünü karnından
zamandan önce doğdum. bir avuç sesti ömrüm
gölgemin izi kaldı karanlığın ağzında
aynada haritasız unutmuşum denizi
annemin göğsünde eskiyen aşktım
ben günah işledikçe incelmişti arz
döndüm! kabileydiniz çok yüzlü bir çarmıhta
gece gömleğini sever
deniz ıslak tutar güz mevsimini
unutur tarih yazan:yüzüme sığan
sesin parçası olduğunu
''git de aykırı gelme'' dedi annem
kimsem yoktu cam kırığını kesen
-
Reşit Darı
Tüm Yorumlarşiirlerinizi beğeniyorum fakat kitabınızı bulamıyorum.yayınevinin telefonunu veya adı v.s. gönderirsen sevinirim..[[email protected]]