Zeynep’in sarı saçları vardı
Koyu kahve gözleri
Bir de edalı bakışları
Zeynep’in kırmızı terlikleri vardı
Ve de yaramazlıktan kızarmış yanakları
Zeynep’in oyuncakları vardı
Ve de oynayacak arkadaşları
Zeynep’in her şeyi vardı şu dünyada
Bir şiiri yoktu
O da oldu.
Kayıt Tarihi : 15.12.2005 00:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
'Zeynep' dokunduğu her yeri gülistana çevirir..
Zeynep Ayşe ile Fatma gibi herkese yakındır.
Bir de şiiri oldu mu dokunmayın artık.
Zeynep, bahçede oynayan sevimli çocuk, sevimli insan. Köy rüzgarı, kent hanımefendisi.
saygılar
Suna Doğanay
TÜM YORUMLAR (4)