Zeynep'in Hüznü Şiiri - Hüseyin Turhal

Bir güzel gördüm ki, adı Zeynep,
Gönül verdim ona, oldu bir sebep.
Gözleri bir dünya, bakışı mektep,
Yüreğimde bir sevda, giz olur durur.

Boyu selvi, yürüyüşü nazlıdır,
Sanki bir peri kızı, sözü sazlıdır.
Bana bakmayışı, bil ki sızlıdır,
Gönlümde açılmaz yaz olur durur.

O yâri görmeden, uyku girmezdi,
Aşkının ateşi hiç mi dinmezdi?
O da benim gibi yansın, bilmezdi,
Dilimde bir yanık söz olur durur.

Ne zaman kavuşur bu deli başım?
Ne zaman diner ki gözümün yaşım?
Hasretle eriyor, canım, gardaşım,
Gecelerim sensiz, buz olur durur.

Aşık TURHAL der ki: Ey nazlı yârim,
Sana adanmış bu Zeynep divanım.
Yolunu beklerim, sensiz zindanım,
Gönlümde sönmeyen köz olur durur.