Zeynep’in Hatırası
Boğazım düğüm düğüm,
Göz yaşımı tutamam.
On kere evlensem de,
Zeynep’i unutamam.
Zeynep’imin kaşları,
Kalemle mi çizilmiş?
İnciler gülüşüne,
Yıldız gibi dizilmiş.
Özledim, arada gel,
Cebimden ara da gel,
Yine eskisi gibi,
Saçını tara da gel.
Ayrılık fermanını,
Verdiler elimize,
Bu hasret yakışmıyor,
Zeynep'im halimize.
Pembe giyer beyazlı,
Yanakları kirazlı,
Üstüne çok varmayın,
Benim Zeynep’im nazlı.
Zeynep’imin hayali,
Hep peşimde geziyor,
Onun her hatırası,
Bana ecel yazıyor.
Zeynep’i unutamam,
O ekmeğim, suyumdur,
Nefes alışım gibi,
Ağlamak da huyumdur.
Güzel hatıraları,
Unutabilir miyim?
Gözümden akan yaşı,
Kurutabilir miyim?
E kız asılma bana,
Şimdi değil sırası,
Aklımdan hiç çıkmıyor,
Zeynep’in hatırası......Nakarat
Sakın asılma bana,
İnan değil sırası,
Aklımdan hiç çıkmıyor,
Zeynep’in hatırası….Nakarat
Mustafa Hoşoğlu
31.12.2011
Kayıt Tarihi : 1.1.2012 14:26:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!