Ellere Nisbet
Yaktı yüreğimi bir sevda yeli.
Bilmem kalıcımı geçermi.
Koklayıp bir buse aldım arnından.
Koparmaya kıyamadım dalından....
Dönsende bulamassın beni bende.
Gönlümde güller soldu,
Eski günler hayal oldu.
Giderken ardında bırakmıştın ya acıları.
Unuttum babamın ezanla okuyup koyduğu adımı,
O nedenle kader koydum adımı.
Ağlama birtanem sakın ağlama,
Bir gün bu aşkın sonunda ayrılık olursa..
Sakın beni suçlama.
Attığımız kahkahaları,
Düşünüpte yaşananları,
Yüreğindeki sesleri susturamazsın,
Beni yok sayamazsın.
Beni boş ver kendine cevap ver,
Ben şiirimi okurken.
Duymamazlıktan gelebilirsin,
Belki dinler,
Göremedin bendeki yüreği,
Susgunluğum seni sevmediğim için değildi!
Göremedin be gülüm bendeki beni,
Unuturum sanma unutmam seni.
Gönlümden geçeni, kalemimle yazdım sayfalara,
Her canlı doğar tomurcuklardan
İnsanlar ürer çoğalır çocuklardan
Ağaçlar büyür gider dallardan
Çicekler açar yaprak ve güllerden,
Arzular tükenmez gönüllerden,
Yaradanım yarattı beni
Ayı güneşi dünyadaki ahengi
Çiçekteki kokuyu o rengi
Dağları denizi bu müthiş vadiyi
Yaradanım yarattıda cismini
Kendisiyle birlikte yazdı ismini
Sakın beni eski halimle hatırlama,
Ben ben değilim senden kalan bir eserim.
Bilmemki günahım neydi,
Esti acı bir poyraz,dallarımı eğdi.
Gonca güllerim açarken hazanın değdi.
Eline kalemi almışsın.
İnce fikirlere dalmışsın,
Gel diye mektup salmışsın,
Geleceğim bekle beni
Türkü gözlüm bahar geldi,
Bir gün ölürsem sevgilim sana doymadan
Bir mezar kazdır ama ağlamadan
Tabutumun rengini isterim kara
Örnek olsun sevipte ayrılanlara
Bir gün düşerse yolun mezarlığa
Otları sararmış mezara
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!