Ben gitmelerin kadınıyım
Bana en çok veda yakışır
Bir otogarda
Havalimanında
Ayrılık rüzgârı nerde eserse ordayım
Yirmilerinde bir genç kızın heyecanıyla süslenmeliydim
Bırakmalıydım siyahları renklenmeliydim
Bense virane, sessiz, rutubet kokan bir ev gibiyim
Camları kırık, ışıksız
Soğuk ve sensiz
Gözlerim sabahın ilk saatleri gibi derin ve serin
sen gülüyorsun kalbimin kırık dökük rafları tamir ediliyor,
sen geliyorsun dağınıklık toparlanıyor,
sen konuşuyorsun en güzel şarkıyı dinliyor kulağım,
ve sen gidiyorsun bütün şehir ağlıyor.
sen varsan mahallemde çocuklar neşeli,
sen yoksan geceler kor ateşli.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!