Adı: “Zeynep” idi, aslında;
Ama biz, “Ebe” diye tanıdık hep onu.
Tek başına yaşardı iki katlı evinde.
Tâ! .. Doksan bir yılında kaybetmişti Eşi Memo’yu.
Aylardan da Haziran’dı.
Ne tevafuk ki, kendisi de aramızdan Haziran’ da ayrıldı.
İki Haziran Cuma günü…
Bir bakışki açıyor gönül muammasını,
İki sevdalı kalbin en gizli yarasını,
Bir bakış ki kudreti hiç bir lisan da yoktur,
Bir bakış ki bazen şifa, bazen zehirli oktur.
Bir bakış, bir aşığa neler anlatır,
Devamını Oku
İki sevdalı kalbin en gizli yarasını,
Bir bakış ki kudreti hiç bir lisan da yoktur,
Bir bakış ki bazen şifa, bazen zehirli oktur.
Bir bakış, bir aşığa neler anlatır,
Ebeye fatihayı gönderdim. Keşke Alisi koysaydı gözüne toprağı yazık ölüm bizim için Allah rahmet eylesin.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta