Zeynep Doğan Şiirleri - Şair Zeynep Doğan

Cemal kendi dünyasına küsmüş iyi karekterde mütavazi bir kişidir.
Gerçek yaşantısında iyi bir ailesi güzel bir yaşantısı vardır ama iç dünyası kapkaranlıktır.
Cemal işsizdir.Boş zamanı fazla olduğu için pc başında fazla kalmasından bir anda sanal dünyasının girdabına kaptırmıştır kendisini.
Elif ise hayat dolu, sevecen iyi bir ev hanımıdır. İç dünyasını pek paylaşamayan Elif basından ve çevreden duyduklarıyla sanal dünyaya merak sarmıştır. Bir kaç arkadaşlık sitesinde çok farklı kişilerle tanışmıştır. İnsanların içini gördükçe gerçek yaşamdaki insanlaradan oldukca uzaklaşmıştır.
Bu iki kişi arkadaşlık sitelerinden birinde tasadüfen karşılaşırlar. Cemal alıngan bir kişiliğe sahiptir. internette arkadaşlığı ve dostluğu şimdiye kadar hiç yaşamamıştır. Elif, Cemal’in bir kaç yazısından sanki insan sarrafı gibi iyi niyetini ve temiz bir kişiliği olduğunu anlamıştır. Kendi kendine düşünmüştür.
- Bu iyi bir arakadaş iyi bir paylaşımcı diye.

Elif, gün bitiminde yorgun bir halde evden ayrılır. Hiç bu kadar yorulduğunu hatırlamamaktadır. Evin hanımı temizliği çok beğenmiştir. Onbeş gün sonrası için yeniden temizliğe gelmesi için sözleşmişlerdir. Cemal, Elif’in o günkü yövmiyesini ödemek için cüzdanından parasını çıkartır ve memnuniyetini de belirterek anlaştıkları miktardan daha fazla ödeme yapar. Elif, parayı alırken gözlerini Cemal’den ayıramaz. Parayı hiç saymadan cebine yerleştirir ve vedalaşarak ayrılır. İçinde ayrılmış olmanın verdiği hüzün, yorgunluğunu iyice artırmıştır. Nerdeyse ağlayacak gibi olur. Nefes almakta bir an zorlandığını hisseder. Boğazı yumruk gibi düğümlenmiştir. Bu durumu yaşayabileceğini hiç aklına getirmemişti. Kendini ayıpladı ama gözleri başka türlü ifade ediyordu duygularını. Kahverengi gözlerinden bir anda yaşlar indi. Yolda utancından ne yapacağını şaşırmıştı. Aceleyle otobüs durağına doğru yürüdü ve şehrin kalabalığında kayboldu.

Cemal de Elif’den farksızdı aslında. O da yatak odasında karyolaya uzanmış tavana bakıyordu. Elif’i düşünüyordu. Yaptığı bu fedakarlığın değerini ölçemiyordu. Bu fedekarlığa layık mıyım diye düşünmekten kendini alamıyordu. Ertesi gün Cemal, Elif’i telefonla arayarak konuşmak istedi ama ne diyeceğini bilemiyordu.

-Nasılsın Elif?