Zeynep Çelik Şiirleri - Şair Zeynep Çelik

Zeynep Çelik

Bir mezar gördüm yoktu mezar taşı
Sordum hani bunun naaşı
Aldığım yanıt içimi acıttı
Sahipsizmiş mezarındanda belli
Tamamen terkedilmiş
Bilmem ki nerde doğdu nerde öldü

Devamını Oku
Zeynep Çelik

Sende boş ver gönlüm,
Ben unuttum gidibte dönmüyeni.
Hangi amaç,
Hangi duygu,
Hangi güzellik,
Hangi umut için düşüneyim.

Devamını Oku
Zeynep Çelik

Gitme dedim gittin...
Söz geçiremedim.
Ben hala, senin terk ettiğin,
O şehirdeyim...

Bu şehir sen gittin gideli dillendi.

Devamını Oku
Zeynep Çelik

Bir gün sen de anlarsın,
Çok sevmenin ne olduğunu,
Ahım tutar görürsün, reginin solduğunu
İnan elde bulamazsın bende bulduğunu,
Yalancı yarim.!
Sen sus gözlerin konuşsun benimle,

Devamını Oku
Zeynep Çelik

Taze gençlik çağımdan atarken adımları
Gözlerim açıktı ama göremiyordum yaşanacakları
Hayallerim çok süslüydü sanmıyordum yaşanacakları
Yaşam denilen Hayatın vrediği Acıları.

Sevinerek giydim beyz gelinliğimi

Devamını Oku
Zeynep Çelik

Olur ya birtanem, kavuşamazsak seninle
Şimdiden var büyük bir yeminim
Bir oğlum olupta adını koyup
İsmini dudaklarımda her zaman yaşatacağım

Bir gün gelipte soracak oğlum bana

Devamını Oku
Zeynep Çelik

Kendi kurduğum hayallerdeyim
Adalet arayan gerçek sevgiye,
Aşka susayan biriyim,
Kendimden başka sığınacak bir yerim yok,
Kendime kurduğum hayallerdeyim,
Burda kıyamet kopsada duyan yok,

Devamını Oku
Zeynep Çelik

Ben ne çok hata yapmışım
Gözüm kapalı bakmışım.
Yıllar geçmiş ben saymışım

Sen yokken varsın sanmışım.
Günler yıllar gelmiş geçmiş,

Devamını Oku
Zeynep Çelik

Dalarsa gözlerin benli yıllara,
Bana yaptıklarını hatırla ve öyle yaşa.
Unutursun diyordun,
Ben güçlü bir kadınım,öyle söylemiştin hatırlasana.

Unut diyordun unuttum işte,

Devamını Oku
Zeynep Çelik

! ! ! ! Yaşayarak Öğrendim! ! ! !

Acıya gülmeyi ben kendimden öğrendim
İnsanın insana değer vermediği
İnsanın insanı katlettiği
Bütün değerlerin yitirildiği

Devamını Oku