15 yaşındayım istanbulda oturuyorum
Aç kalbini bak oralara
Ben hep ordayım,
sen hatırlamasan bile.
Aşkın alevleri de varmış
Kasıp kavuran,nefessiz bırakan
İnsan bir damla suya muhtaçmış,
onsuz bırakılınca.
Yıllar sonra buldum bizi,
Nasıl unuturum geçmişi
Yokluğunda düştüm,
Tut elimi ,kaldır bizi.
Kolaya kaçmak bana göre değil,
Bu hiçlik ve boşluk benlik değil
Gözüm herşeyi görmüş haberim yok.
Senden başkasını istersem bana af yok
Bu caddeler harbiden boş,
Güzelim gözlerin harbiden çok hoş.
Nasılsın sevgilim
Tüm gece yıldızları sayacak kadar kötüyüm,
Acıyor mu peki canın?
Yokluğun kadar değil..
Belki bir gün ağlarsin
Verdiğim o değeri ararsın
Evet garson bırak üstü kalsın.
Şimdiye kadar bende çok yara actin
Umarım hesap verdiğin günde böyle aglarsin
Hic gelmesin senelerce
Belki unuturum yıllar geçtikçe.
Yollar dahada uzuyor,gittikçe
İnsanları kötü bu dünyanın bence
Daha kaç yıl yaşarım sence?
Unuturum belki mezara girince
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!