İçimde bir huzursuzluk
Geceler sessiz bir gemi olmuş sanki,
Uğultulu bir şarkı melodisi aynı
Kafamda çalan bir şarkı,
Rüyalarım neden bukadar anlamsız.
Yatağa girmek ölüm oldu sanki vicdansız.
Yatar kalkar oldum sensiz o sabaha
Her uyandığımda sol köşemde bir ağrı,
Ağlamak, okadar normalleşti ki sanki içimde
Gökyüzünün renksizdi bağarı.
Elinden oyuncağı alınmış çocuklar misali
Sensizlik çok ağır basıyor bi bilsen yarim.
Ateşin icinde kavrulduk sanki.
Neler gecmis buda gecmezmi
Düşlerim ve sen ,
ne kadar güzeliz bi bilsen.
Şöminenin başında bekledim saatlerce,
Aradım açan yok,bekledim yazan yok
Ruhum çıktı canımdan geri donen yok
Nefes alan bir ölü gibi,
Hüzün bırakmıyor pesimi
Nerde o küçüklüğüm:
O mavi arabam,renkli gözlü bebeklerim
Nerde o annemin evden bağırış sesleri
Büyümek mi oda neydi ki?
Yüzmeyi bilmeyip mecbur kalıp okyanusa atlamak gibiydi.
Çok hızlı geçiyor zaman tutmak mümkünmüydü ki sanki.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!