Zeynep Aydınlıoğlu Şiirleri - Şair Zeyne ...

bir ruyaydı benmkisi
uçurtma uçuracak yaşı çoktan geçtim
yollarda sek sek oynayamam artık
komsunun bahçesınden
erik çalamam sadece esıkıleri anar dururum
bir ruyaydı benimkisi

Yürüyor yaşlanmış iki diz
agır- ağır patika yolda
İlerliyor
Karanlık ve taşlı sokaklarda
Ay ışığı aydınlatırken
Köy sokaklarını

Sabır!
Ne sabrılar diledim toprakları avuçlarken
Taşlar,
Ağaç yongası köz oldu,
yaktı ellerimi
Başucun da gözyaşlarım dökülürken

belki
çok çiçekler açtı ellerinde
ben gideli
kırmıştır gönlünü

bazılarının renkleri

Ağır ağır biniyor yolcular
Demir atmış limandaki gemiye
Güneş sendeliyor
Gölgeleniyor mavilikler
Martılar keyifsiz bugün kanat çırpıyor çığlık çığlığa
Limandaki gemiye

Bir gün döndüğünde



Bir gün döndüğünde
Ben olamayabilirim buralarda

her on kasımda
mil çekilir gözlerime...
kor kor yanar
seni özlerim ’’ATAM’’
mavi gözlerin, çakmak çakmak olur karşımda
cesaret gelir

Yaşama anlam katmak ıstersen eğer
Kulaç at kucakla mavi denizi
Çek maviliği kendine istersen eğer
Bulursun şehitlerin izini
Korkma saldır dalgalara
Kır kılıçlarını, balıklar düşmansa eğer

bir neşe kaplar içimi,
sana her bakışta
har,har yanarım nedense..
sevgi bakıslım.
hoş seda olur her gülüşün,
karanfiller,güller kıskanır ten kokunu,

Sevmekten korktuğum anlar!
Nasıl da ürpetti beni, sevginin gücü
Gitmeliyim bu sevgiden; çok uzaklara
Acıya dayanamam, kaçmalıyım.
Uzaklardaki hasret sevgilerden,
Yetinmeliyim...