gözlerini asırlardır göremedim
renklerini bilmiyorum
onlar ne renkti
ela mı, kahverengi mi, yeşil mi
saçlarını da unuttum
sisli yarının
yazılmamış hikayesinde
ikimiz de bizdik
yargısız düşüncelerle
şeffaf duyguları paylaşan
ikimiz de bizdik
aslında yalnızlık değildir
mutsuz kılan
hüzün,
boş vermektir hayallere
uçsuz bucaksız yolculuklara
sınırlanan yaşantılarımızın içinde
mutluluğu bulmak içindir bakışlarımız
bir zaman sayfasında
yaşam sonsuz değil ki
bir gün biter
mutluluklar hüzüne bırakıldığında
yaşarken de ölünür
yaprakların yeşilinde
büyütülen dilekler solar
çiy taneleriyle bir gün
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!