Ben bekledim sen gelmedin.
İçimde bitöeyen yalnızlığım avazı çıktığı kadar bağırmakta,
Ben bekledim sen gelmedin.
Yarınlar bizim olacaktı hani
Biz,biz olarak ölecektik
Ben bekledim sen gelmedin
Yanında en çok güldüğüm adama bu şiir
Adını çok duymazsınız mahallenizde
Ama bir adım atarsa semtinize, istemezsiniz gitsin
Yanınızda oylece kalakalsın.
Yanında en çok güldüğüm adama bu şiir
Seni tanıdığımda aslında hiç tanısmamıstık tanısmayacaktık da
Güneşli günlere beş kala karar verdim aşkına
Parmak ucuma yerleştirdim seni
Şimdi dokunduğum her yerdesin
Gülüşün sımsıcak bir kumsal gibi
Ayaklarımda tatlı acı koşar adım sana geliyorum
Su damlaları yapışmış gamzelerine
Saatini kurdu ve öldü
Bir intihar mektubu bu çoğu yaşamdan daha yaşayan
Yarın yapacakları vardı oysaki
Kalbinde bir çok duguyla öldü
Bir gün uyandı ve vakti gelmişti
Sonsuza açılsın kapımız
Belki sonsuza dek böyle kalırız
Mesutken bedenlerimiz,mutluyken her zerremiz
Belki nurun ışığıyla aydınlanırız
İşte bu anda
Ölme vakti şimdi
Alacağını aldı kadın bu hayattan
Bir adam eksikti onu kalbimde yaşatıp ölme zamanı şimdi
Belki bi yarası vardı
Sardı sarmaladı ama hala kanadı
Üzgün şeyler yazmayacağım hayır
Mutlu bir gece bu
Yıldızlar güzel
Sen güzelsin
Onlar parlak
Sen daha aydınlık
Dün sabaha karşı olan oldu
Silahlar çekildi düşmanlar vuruldu
İçimizdeki hainler bir bir kovuldu
Dün sabaha karşı ben öldüm oyun bitti
Çelişen duygular kimlik karmaşaları
Ben senden çok sevdim seni
Kendini sevmez mi insan
Sevmedi işte
Ben benden çok sevdim seni
Yarınlar yok oldu
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!