Zeynep Akdem Şiirleri - Şair Zeynep Akdem

Gözlerinden ırak olsam
Gökyüzünde bulut olsam
Etrafında dolaşan
Sevda perisi olsam
Senden ayrılmak isteyen
Dikenli sarı gül olsam

Her sabah uyandığımda
Bir sevda fısıldardı kulağıma
O günüm öyle mutlu geçerdiki
Kulağımda sevda çanları
Kalbim sevdanın doruklarında
Bu sabah uyandığımda

Karanlıkta hiç gezdinmi sen?
Ben karanlıktan korkarım biliyormusun
Karanlıkta çok şey gizlidir
Sır küpüdür karanlıklar
Bazen bir sevda gizlidir
Bazende acı bir hüzün

Her zaman seven ben sevmeyen sevilen sen
Kıymet vermezsin
Ağlayan ben mutlu olansa sen
Hiç düşünmezsin
Çiçeklerin en güzeli olan gül sen
O gülün dikeni ise ben

İlk defa deil bu ağlayışım
İlk defa değil bu haykırışım
Ne iilk nede son olacak
Seni seviyorum deyişim.
Seni seviyorum demişim
İsmini kalbime işlemişim

Girdim bir düşünce denizinin içine;
Çıkamıyorum,boğuluyorum
Yalnızmıyım bilmiyorum
Hep kendime soruyorum
Doğru mu? yanlış mı? bulamıyorum
Öyle bir kaoski beynim

Bazen başımı alıp gidesim gelir senden İstanbul;
Bazen de içinde kaybolmak isterim.
Ne senden kopabiliyorum;
Ne de senle yaşayabiliyorum.
Ahhhh! İstanbul
Ya sende yaşamayı bilmiyorum,

Hayatın tadını seninle aldım
Aşkın manasını seninle andım
Kaderimin yolunu seninle çizdim
Ağlamayı gülmeyi seninle gördüm
Nazar değmesin benim aşkıma

Gece insanlar korkar
Korkarkende uykuya dalar
Ama malesef bilmezler
Yanlızların dostudur geceler

Bazı insanlar geceleri uyurken