Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Anlamlı çalışmanızın paylaşımına teşekkürlerimle.
güzel ve anlam yüklü bir şiir yüreğinize emeğinize sağlık hocam benimde kızımın ismi ZEYNEP SUDE hayırlı günler
HATİCE TÜRKMEN YURTSEVEN
Güzel bir isim değerli üstad ama yavrumuz erkek,kız olsaydı mutlaka zeynep koyardım yazdıklarınızı okuduktan sonra sevgiyle kalın.
NİHAL ÇİĞDEM NALÇACI
tşk ediyorum ustam bende sevdim şimdi bu bilgi bende ebedi kalcak inanın
Zeynep ismi gerçekten sevilen bir isimdir, hele de bu kadar güzel anlamı olan bir isim olunca,
çok güzel bir çalışma kutlarım sizi...
NE GÜZEL İSİM ZEYNEP! NE BÜYÜK LUTUF ZEYNEP OLMAK. DUYARLI YÜREĞİN EMEĞİNE SAĞLIK.
Kutlarım.
Hocam çok güzel bir şiirdi, teşekkürler yazan kaleminiz yazdıran yüreğiniz dert görmesin. Uzun zamandır takip edemediğim antolojide bugün bir çok mesaj buldum en güzeli ve en çok teselli vereniydi. Tekrar teşekkürler. Eğer izin verirseniz şiir sayfamda paylaşmak isterim. Rahatsız eder miyim bilmem ama ben de astrolojiyle ilgileniyorum ama benimkisi sadece kendime dair bir şeyler okumak. Üniversite yıllarında Erzurumlu İbrahim Hakkı Hazretlerinin Marifetname'sini tanıdım ve ilgim başladı. 10.08.1971 doğumluyum. Rahmetli annem akşama doğru doğduğumu söylemişti Buna ilaveten söyleyebileceğiniz bir şey varsa sevinirim tabi vaktiniz olursa. Selam ve sevgiler.
ZEYNEP YALÇIN
tebrik ederim çok güzeldi çok begendim elinize yüreg,inize dilize saglık saglıcakla
ZEYNEP YEŞİLOĞLU
Zeynep isminde olanlar cevvaldir, daima atılgandır
Zeynep tuttuğu işi yarıda bırakmaz, bazen alıngandır
Nedense erkekler, Zeyneplere karşı biraz saldırgandır
Zeynepler uysaldırlar, nasırına basarsan çığırtkandır
Merhabalar değerli Fikret Gürsoy Hocam bir ismin yani adın böyle güzel açıklaması olur.Soydan gelen bir asilik bu güzelkleri cümlemizin evlatlarına nasip etisin inşallah hocam.Kultarım Sizi efendim değerli Fikre Gürsoy Hocam
Saygıylarımla size iyi tatiler diliyorum
HASİBE KAYA
Bu şiir ile ilgili 24 tane yorum bulunmakta