LEYLA’DAN MEVLA’YA
Eğilmiş de yere dönmüş yüzünü
Güllere anlatmış bütün hüznünü
Toprağa bulamış yorgun dizini
Derdin nedir diye sormuş birisi
MUHABBET RÜZGÂRI
Muhabbet rüzgârı esince yardan
Sevinçler yükselir inceden ince
Bu ayrılık, korku, bu ahu zardan
İnsana dönüyorum sen gülünce
SESSİZ AĞIT
Nereden yükselir sessiz ağıtlar
Atalar perişan susmuş öğütler
Hani yağız atlı o koç yiğitler
Terk etmiş vatanı il sessiz kalmış
ŞUBAT AYAZI (ÜŞÜYORUM)
Bir gece ansızın bölündü rüya
Çatladı yeryüzü gündüz olmadı
Hiç bu kadar hayaller düşmedi suya
Hiç bu kadar dünya dümdüz olmadı
Hiç bu kadar sarmış mıydı hüzün dünyayı
ZEMHERİ KARDELENİM
Karakışta saklanan Nevruzumun çiçeği
Daha ne bekliyorsun güneşler doğmadı mı?
Gönlümde umut dolu baharın geleceği
Mehpare menekşeler hazanı boğmadı mı?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!