Dostsuz bu dünyanın zevki olamaz
Her can menzil alır kendine göre
İştahsız lokmanın hazzı bulunmaz
Her çiçek bal verir tadına göre
Çiçekler dalında kendini süzer
Kendi benliğini bilmeyen kişi,
Dostun hatırını soramaz imiş,
Hakkın kelamıdır her işin başı,
Selamsız meclise girilmezimiş.
Bir mürşide bağlan özünü yokla,
Salınarak üç beş ahbab gezerken
Gözümde tütüyor o eski Besni
Musallada öküzlüler oynarken
Gözümde tütüyor o eski Besni
Pazar günlerini iple çekerdik
Kendi vücuduna düşmanmısın sen
İçme şu sigarayı bırak efendi
Emaneti koru bırak meredi
İçme şu sigarayı bırak efendi
Sigara içersin vermez amanı
Aldığın emanet gönül yapmazsa
Tut fırlat elinden zer olsa bile
Güvenme nadana girme bağına
Alma muhabbetin sır olsa bile
Girme bir kapıdan ikilik varsa
Kalmadı takadım şarjım bozuldu
Kendin arayana pil satarım ben
Erkenden uğradım ben bir pazara
Almak isteyene mal satarım ben
Bunca yıl dolaştım gezdim karayı
Seven sevdiğine böyle yapar mı
Gönlüm sana kırık haberin olsun
Nice hayallerim boşa çıkardın
Ben gönlüme küstüm haberin olsun
Sevgi oyun değil bir büyük emek
Bunca yıl yaşadım kendi halimde,
Arayıp kendimiz bulamaz olduk,
Çile çekip hor görüldük bir zaman,
Sırtıma bir urba giyemez olduk.
Felek kemendini taktı boynuma,
Nice canlar gördük ağlarken gülen
Sizde bu çileyi çekinde görün
Gilgil ekmek olmuş ataşta sacda
Hele o ekmeği yiyinde görün
Bunca nimetleri beğenmeyenler
Kime dostum deyip yanına varsam,
Döndü bir yanına yol firar etti,
Bir fidana vardım halin sormaya,
Döküldü yaprağı dal firar etti.
Bazen atlı idim bazende yaya,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!