Ah be Zeynebim ne yapmaktasın?
Belli ki yine kendinle sabahlamışsın.
Gözlerin karanlığı benimsemiş gibi…
Karanlık sadece gecelerin olmalı.
Kaldır kafanı gökyüzüne!
Seyret mavileri ruhunda.
Sen maviye tutkunsun.
Bakma Zeynebim öyle kara kara!
Sarıl sımsıkı yüreğine.
Gidenler gitsin, olmasın sende yara.
Sen kal, kendinde kal.
Kaybediş kazanmanın gölgesidir,
Bırak kayıpların gölgende kalsın.
Sarıl kendine Zeynebim!
Özlemlerin, kavgaların yüreğinde!
Gözlerin nemlendiğinde,
Tutun sadece KENDİNE…!
Kayıt Tarihi : 26.10.2008 21:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)