Geceler hüzün hüsran doludur
Rüzgârla savurur penceremin önünde akasya yapraklarını
Kalemimden Tahir’in haykırışları şeker Ahmet’in kaya’ya yanışları
Sensizlik çölünde açtırdığım lale zanları soldurursam
Gözlerim seni görmediğinde hep asumanın badelerini içiyorum zeynebim
Bağlamışım sensizliği sazımın teline çözülmüyor hasretin hayallerimden
Sensizliği taşırken bükülse yüreğim belim sensizliğin yangınlarını ahrete yaşarım
Sensizliğin merhem olsa cennet’te isterim baki âlemde sensizliğin yanışlarını
Ruhumu sensizliğin kemendine bağlamışım zeynebim
Kayıt Tarihi : 3.10.2015 15:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)