soldu gülleri yine
biteviye kanayan yüreğinde...
ezik bir gül gibiydi çığlıkları da,
dikenleri gül eyledi Zeynebim.
bir büyük boşlukta bozuldu büyü,
alazlandı yüreği, büktü boynunu,
kimselere açamadı derdini...
acıları bal eyledi Zeynebim.
güz soldurdu, yel üfürdü, kış üşüdü,
bir türkü kadar ıraktı sevdaları
geçip-gitti hayatı güzellikler umarak,
bu hayata yenik düştü Zeynebim.
Kayıt Tarihi : 6.7.2010 20:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sema Zincir Kanmış](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/07/06/zeynebim-21.jpg)
GÖNLÜN ŞEN İLHAMIN BOL OLSUN SEVGİLERİMLE
kutluyorum efendim
alazlandı yüreği, büktü boynunu,
kimselere açamadı derdini...
acıları bal eyledi Zeynebim.
Yüreğinize sağlık tebriklerimle 10+ant
TÜM YORUMLAR (5)