Zevzekler Şiiri - Eminnur Acar

Kulaktan dolma bilgiyle, verme hüküm
Taraftar olursun,dilin kemiği yok, söyler yalan
Sürükler seni uçuruma, yazıktır sana
İnanma öyle her yalana

Kıskançlık var, Kabille, Habilden bu yana
Her türlü çamuru, sürer insanoğlu birbirine
Derdi vardır, ben senden iyiyim, senden varlıklı
Gözünü, toprak doyuracak, bir gün

Sanma, yanına kar kalır, yaptıkların
Kınadığın sana gelmezse, gelir sevdiğinin başına
Yaşattığını, yaşamadan gitmek yok, bu dünyadan
Dili belasını çekiyor, kim ne çekiyorsa

Dil var şifa verir, güzel konuşur
Dil var zehirlidir, sokarsa öldürür
Kötülerin dilinden, Allah korusun
Zevzek çok, dünyada

Girerse bir yolla, hayatına
Türlü maskelerle çıkar, karşına
Zanneder kandırdım, bilmez kandırdığı kendidir
Gören, melek zanneder

Başında bez, elinde tesbih
Kapı kapı dolaşır,hata arar baktığı yerde
Güvenme böylelerine, günü gelir seni de satar
İpliği pazara çıkınca, sen de görürsün.