A-gönülsüz! Şiiri - Mikdat Bal

Gönülsüz!

Menfidir ihtilâfı hırs ile şiddet ile
Yüzüne güler ama, kuyu kazar gönülsüz!
Daimî kin ve nefret, doludur hiddet ile
Çıngarı hep hazırdır menfi yazar gönülsüz!

İnancı zayıf hem de vicdanı bozulmuştur
Başkasında gördüğü nimete üzülmüştür
Halbuki Allah verdi, kaderde yazılmıştır!
İlahi lütuflardan olur bizar gönülsüz!

Allah’ın taksimine nasıl kafayı takar? !
Hasetçinin hasedi, önce kendini yakar!
Gönlünde rahmeti yok hep hain gözle bakar!
Senin her sevincine kalkıp kızar gönülsüz!

Mevki makam sevdası gönülleri pas eder
Öyle kirli bir gönül hep kıskançlık hisseder
Her zaman hile kurar ne hoş ne de has eder!
Biraz refah görürsen aklın bozar gönülsüz!

İnsanlıktan çok uzak kütükten bir yarmadır
Çalıştığına bakma zembereği kurmadır
Görünüşü beşer de sanırsın ki karmadır
Bam teline dokunma hemen azar gönülsüz!

Der Mikdadi taşladım yine geri geliyor
Sana akıl verecek, senden iyi biliyor
Niyeti de iyiymiş yalnız hayır diliyor
Sadede gelmez asla sözü uzar gönülsüz!

Şair Mikadat Bal