Zevkin Çilesi Olur Şiiri - İsmet Barlıoğlu

Dokurken bak tezgaha;
Gözün dolası olur.
O beyaz bez sabaha
Kefen olası olur.

Bir gün kırılır dallar,
Biter bitmeyen yollar,
Güvenilen tüm mallar
Burda kalası olur.

Ko serveti, samanı,
Yok ecelin amanı,
O körpe, güzel canı
Çekip alası olur.

Ömür sudur ırmakta,
Kefen hazır tezgahta,
Sanma ölüm uzakta,
Bir gün gelesi olur.

Boşa geçmesin anın,
Tükenmeden dermanın,
Anadan her doğanın
Mutlak ölesi olur.

Yaşlılıktan iğrenme,
Gençliğine güvenme,
Zevklerine baş eğme;
Zevkin çilesi olur.

Bozuldumu mayası
Kalmaz erin davası,
Önceden ağlayası,
Sonra silesi olur.

Hikmet söyler; el dinler,
Çok kutsaldır sevenler,
Yol yordamı bilenler
Aşkın kölesi olur.

(MÜHÜRLÜ KİLİT ismi altında toplanmış felsefi şiirlerden > 377-378/412)