Dost Şeref 20/01/1950-2015
  Zevki başka 
öğrendikce geç kalanim
yaşlandıkca öğrenenim
her günüm bir okul benim
öğrenmenin zevki başka
 
Aşk bu dünyanın ölçüleriyle açıklanamaz sevgili. O ilkel bir acıdır, yaban bir ağrıdır. Gelir  ve içimizdeki o çok eski bir şeye dokunur. Sonra bir perde açılır ve yolculuk başlar. Bu yolculukta artık para, tarifeler, beklentiler, randevular, taksitler, iş, anneler ve korkular yoktur. Aşkın kendi gerçekliği vardır sevgili. İnsan bir başka ışığa teslim olur...  
Aşkta yarın yoktur sevgili. Zaman ileri doğru değil, içeri, yüreklere, derinlere doğru işlemeye başlar, bilgeleşir. Hiç bilmediği sezgileriyle buluşur. Yükü çok ağırdır, kendiyle buluşmuştur. Hem dışındadır dünyanın, hem de ortasında.
Hindistan'da Ganj Nehri'nin kıyısında yakılan yoksul adamın hissettikleri de onunladır, yitirdikleri de... Newyork'ta, bir sokakta, o kartondan kulübesinde yaşayan kadının çıplak yalnızlığı da. Her şey onunladır, ona emanettir sanki, ama o, çıldırtıcı bir yalnızlık içindedir yine de...
Aşkın kültürlü olmakla, bilgili olmakla da ilgisi yoktur sevgili, kanımıza karışan ilkel acı, o yaban ağrıyla hiçbir kitabın yazmadığı hakikatlere daha yakınızdır, inan...
Kim demişti hatırlamıyorum, aşk varlığın değil, yokluğun acısıdır diye. Belki de bu yüzden ilk gençliğimde, o yoğun aşık olduğum yıllarda, gözüme uyku girmez, dudağımda bir ıslıkla bütün gece şehri, o karanlık, o hüzünlü sokakları dolaşır, insanları uykularından uyandırmak isterdim. Uyanıp, içimde derin bir sızıyla uyanan o derin sancının acısına ortak olsunlar diye...
Aşk çok eski bir şeydir sevgili. Onun içinden o çileli çocukluğumuz geçer. Sevdiğimiz insanların çocuklukları da... Oradan üvey anneler, eksik babalar, parasız yatılılar geçer. Ve sonra aşk bütün bunları alır, daha da eskilere gider, hep o ilkel acıya, o yaban ağrıya...
Devamını Oku
Aşkta yarın yoktur sevgili. Zaman ileri doğru değil, içeri, yüreklere, derinlere doğru işlemeye başlar, bilgeleşir. Hiç bilmediği sezgileriyle buluşur. Yükü çok ağırdır, kendiyle buluşmuştur. Hem dışındadır dünyanın, hem de ortasında.
Hindistan'da Ganj Nehri'nin kıyısında yakılan yoksul adamın hissettikleri de onunladır, yitirdikleri de... Newyork'ta, bir sokakta, o kartondan kulübesinde yaşayan kadının çıplak yalnızlığı da. Her şey onunladır, ona emanettir sanki, ama o, çıldırtıcı bir yalnızlık içindedir yine de...
Aşkın kültürlü olmakla, bilgili olmakla da ilgisi yoktur sevgili, kanımıza karışan ilkel acı, o yaban ağrıyla hiçbir kitabın yazmadığı hakikatlere daha yakınızdır, inan...
Kim demişti hatırlamıyorum, aşk varlığın değil, yokluğun acısıdır diye. Belki de bu yüzden ilk gençliğimde, o yoğun aşık olduğum yıllarda, gözüme uyku girmez, dudağımda bir ıslıkla bütün gece şehri, o karanlık, o hüzünlü sokakları dolaşır, insanları uykularından uyandırmak isterdim. Uyanıp, içimde derin bir sızıyla uyanan o derin sancının acısına ortak olsunlar diye...
Aşk çok eski bir şeydir sevgili. Onun içinden o çileli çocukluğumuz geçer. Sevdiğimiz insanların çocuklukları da... Oradan üvey anneler, eksik babalar, parasız yatılılar geçer. Ve sonra aşk bütün bunları alır, daha da eskilere gider, hep o ilkel acıya, o yaban ağrıya...




bu güzel şiir için kutlarım sizi....tebrikler dost
saygıyla
namık cem
Şiirdeydim.Kutluyorum Dost.
Nicelerine.Paylaşmanın sürerli ve sürdürülebilir kılınmasını dileyerek...
Erdemle.
Anlamlı yürek sesinizi tebrik ederim sayın dost. Esen kalın
Haklısınız hocam öğrenmenin zevki bambaşka birşeydir,anlamlı şiirinizi can-ı gönülden kutluyorum,kaleminiz var olsun,saygılar.
tebrikler kaleminize yüreğinize sağlık.. şiir tadında kalın tam puan ile selamlıyorum..
Merhaba Sevgili Dost Şeref,
Güzel dizelerinizi, asırlar boyu arayıp bulamadığım bir muhabbet olarak düşündüm. Dilerim ülkemizde yaşayan milyonlarca insan bu gerçeğe en az sizin kadar yaklaşırlar ve öğrenmenin, 'Bana bir kelime öğretenin kölesi olurum' sözüyle, ne denli gerçek vurgulandığını anlamaya çalışırlar. İnsanlık, öğrenip aydınlandığı sürece yaşadığımız dünyayı cennete çevirmeye muktedir olacağız. Yüreğinizin sesine sağlık. Sevgilerimle...+10
Bir insan öğrendikçe mutlu oluyor ise; Bu onun hayata tek bir pencereden bakmadığını yani mutlu olunacacak nedenleri de keşfettiğini gösterir..
Çünkü dünyanın dengelerini kendi lehine değiştirmeye çalışan emperyalistleri ve onların işbirikçilerini tanıdıkça gülmeyi yavaş yavaş unutuyor insanlar..
Tam puanımla..
Saygı ve Selamlarımla, Sn abim..
Bu şiir ile ilgili 8 tane yorum bulunmakta