Zevk-i Seyir Şiiri - Mestan Atcalıoğlu

ZEVK-İ SEYİR

Ben, deli değilim,
Diye haykırıyordum,
Doktorsa;
Müşteri daima haklıdır.
Ranza komşum,
İyi kâbuslar, temenni ediyordu.
Samimiyetle.
Hemşire, nur içinde yatmamı.

Kırmızı başlıklı kurt,
Robin’i sindirirken,
Ağustos böceğinden,
Sufle alıyordu,
Ayakyolunda.
Kaplumbağa silahı,
Tavşanın şakağına dayamış,
Marş söyletiyordu.
Zeusta olanlara gülüp,
Yeni açtığı,
Kurban sergisinin dönüşünde,
Çarşı bereketsizdi diye,
Dert yanıyordu, kilolu Patraya.

Neyse ki, çaldığım neşterle,
Geceyi, karpuz gibi,
Kulunçlarından, ikiye ayırdım,
Yıldızlarını çıtlarken,
Güneşe kanıp, uyuya kaldım.

07.06.2004