Zevali Dünya Şiiri - Bedri Tahir Adaklı

Adem zulumatından, varlık nuruna geldin,
Camid değil, hayvan değil, insanlığa erdin.

Sahibine iman edip, bildiğini bildir,
Kalbini kesretten uzak tut, vahdete erdir.

Hayat hak tanısa, uzun olsa biraz ömür,
Kalbde iki cevher, biri elmas biri kömür..

Karşında artık hak ile batıl, bu iki yol;
Tercih et, karar ver, fakat bak dikkatli ol.

Eğer girmiş isen hakkın bu güzel yoluna,
Artık emirler var; Rabb’in’ den aciz kuluna..

Helal dairesi geniştir, keyfe kafidir.
Günahlar zehirli bal, sevaplar da safidir.

Masiyete sık dişini, çok az olur cefa,
Neticesi hem güzel sevaplar verir sefa..

Hayat yalnız dünya olsa, sen varlık değilsin,
İman; saadet-i dareyn bu böyle bilinsin..

Ölümle hayat bitecektir diye düşünmek,
Ah! O zaman ne mümkün neş’e ile sevinmek?

Elmas gibi cevheri parlatıp hakkını ver;
Kömür olan nefsini; dünyada bırakıver.

Sehpa kurulmuş deseler, gel hele idam ol;
Dese sonra birisi, düşünme sırf neş’e ol..

Mümkünmü ki neş’eyle karşılamak ölümü?
Dersin ancak ebed, teselli eder, gönlümü..

Bana yetmez lezzetler neden burada serilmiş?
İstidatlar insana ebed için verilmiş.

12/05/2008