Zeval Şiiri - Beşeriyet Merhum

Bir arşın boyu yol gidemezken
Nasıl olurda kaldın hayal ötesi
Gönül umarsız tımarsızken
Ağlamak mı dağlamak mı
Anca olur bahanesi

Semada halimi yaşarken
Karaya ayak basmaz aklım
Hiç bir misal gerçeğin kendisi etmez
Seninle doğruya bakalım

Yumruklarımı sıkarak sakladım
Hep başka yarını
İnsan ümidini kesmiyor yinede
Çıkmadık candan cananı

Geriye ben kalırım yine
Geridekiler toplar götürür mü?
Beni en ileriye
Yada yerin en dibine

Avuçlarım en yakın kabristan yüzüme
Ansızın kapatırım gömercesine
Anamın babamın duası gibi hasretim
Zeval olur insan yoktan şüpheyle

Gidersen demirden yollar
önünde el pençe
Hayal olan
mazi oldu bitince

Yâr kalmış
sılanın koynunda
Tek nefeste
iki can attığımda
Ben çırpınırım
vuslatın yolunda