Zerzevat Şiiri - Veysel Soysal

Dindarlığı garibana yutturdu.
Dalın bilir iyisini zerzevat.
Türban diye senelerce tutturdu.
Şalın bilir iyisini zerzevat.

Her işini köpeklere gördürür,
Çevresine etten kal’a ördürür.
Kapısında nice itler ürdürür.
Yalın bilir iyisini zerzevat.

Ağzında hep açılımın sakızı.
Kırdığı yumurta geçti dokuzu.
Çiftliğinde küke durur öküzü
Alın bilir iyisini zerzevat.

Dövüp durur, suyu koymuş havana
Ülkemizde nabız vurmuş tavana.
Gelir gider, çomak sokar kovana.
Balın bilir iyisini zerzevat.

Batının önünde kırk takla atar.
Sam amcanın kapılarında yatar.
İki bin yirmi üçe bakla atar;
Falın bilir iyisini zerzevat.

İstiyor ki, ülke kazan kaynasın
Orta yerde garibanlar döynesin
Çocukları gemicikler oynasın
Salın bilir iyisini zerzevat.

Veysel Soysal değişiyor şekiller
Yıllar yılı çanak yalar vekiller.
Dalkavuktur, atadığı akiller
Malın bilir iyisini zerzevat.