Dağkentli esmer, kışlarım başlıyor, üşüyorum
Gel erisin artık şu kar, erisin bu buzdan hasret
Bir öpücüğün dindirecek bu yeli biliyorum
Vuslatsız sular içemem artık usulca
Kırağı düşmüş yalnızlığa hiç alışamam…
Ürkek, tarumar bir mevsimden kalmaydı
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta