Dağkentli esmer, kışlarım başlıyor, üşüyorum
Gel erisin artık şu kar, erisin bu buzdan hasret
Bir öpücüğün dindirecek bu yeli biliyorum
Vuslatsız sular içemem artık usulca
Kırağı düşmüş yalnızlığa hiç alışamam…
Ürkek, tarumar bir mevsimden kalmaydı
Eros tanrısının yalpalanmış, hezeyan mabetleri
Aşka inanamamış, metal ilişkiler yumağı
Hiç sevmemiş gibi muzip ve garip.
Her şey bir kış sonu sevgilim…
Kayıt Tarihi : 23.4.2011 22:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!