Çıkmaz sokaklar girdim
Dolaştım durdum,
Kendi kendime konuştum,
Uzun bir yoldan geliyordum
Sana ulaşamadığım..
Gözlerinde sevgiyi gördüm,
Yalnızlık bitmeyen suskunluk mu
Tek tek hüzünleri saymak
Sonra ayrılıkları ve sevişmeleri
Yaptıklarını yapamadıklarını saymak
Anlamsıza dayanmak mı
Gözlerini kapatıp
Zamana dönük yüzüm
Uçup giden zamana
Bir kuşun kanadında
Çarçabuk tükettiğimiz
Erittiğimiz zamana
Zamana dönük yüzüm
Küçücük dünyalarımız var
Sıkışıp kaldığımız
Sınırlar çizmişiz kendimize
Dışına çıkamadığımız
Yüreğimizde başka şey var
Aklımızda başka
Yılların ötesinden çıkagelen sevgiler
Bir zamanlar paylaşılmış hüzünler
Acıya dönüştü nedense sözcükler
Eskimiş,yıpranmış duygularla
Dile getiremediğim
İçimde taşıdığım kederler
Kırmızı bir sürgün görüyorum dalın ucunda
Muhteşem bir çiçeğe dönüşüyor
Çiçek dünyamı mutluluğa dönüştürüyor..
(10.1.2005 İstanbul)
Beyaza kesmiş cami avlusu
Bembeyaz karlar içinde
Acıları örtmek istercesine,
Ağlıyorum çaresizliğime..
Yok oluş
Bu kadar mı yakın insana,
Çiçek kokuları var havada
Akşam sefası çiçeği kokuyor
Akşamüstleri açmaya başlayan
Kokular binbir duyguyu çağıran
Çocukluğumla beraber yakaladığım
Özlemlerime sarılıyorum birden
Sızısını duydum eski zamanların
Kaybetmek acıyla yerleşti yüreğime
Bir demet hüzün sundu sevgiyle
Kaybolmuş zamanların silik anıları
Sızısını duydum eski zamanların
İçinde yıkandığım berrak suların
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!