Issız bir gecenin karanlığında
Karanlığın ötesi sabahında
Sabahın o mahmurluğunda
Seni yaşamak var ya...
Ateşböceginin ışığında
Elif diye yazdım okudum seni,
Her satırında menziline girdim
Ben seni sevdim , seni bildim
Menzilindeyim yâr gör beni,
Gerek yok ne silah , ne mermi,
Yazdığım her kalem katilim olsun
Sen geldin ,
Sevinir evim sokağım,
Yüzlerce serçe penceremde ,
Serçeler sevinir şarkılar söyler,
Sen güldün ya,
Hoşgeldin Sonbahar,
Sonbahar gibi yorgun
Ruhum belki dingin,
Sebebi nedir bilsem?
İçimde siyah bir matem,
Biliyorum sessiz ama hırçın,
Yediniz ,içtiniz ,kalktınız,
Hatır bile sormadan,
Bilmem neydi amacınız
Yediniz beni be!
Dost görünen yılandınız,
Samanyolundan gelen o nadide yıldız
Yeryüzüne değil avuçlarıma düşmüştü
Yer'de görsem kıyamam
Yüzüme sürsem ölmüştü...
Uzun bir Yolum
Killi kumral toprak,
Filizler çıkar çatlaklarımdan,
Nehirlerim çok uzak
İstinadım dağlarım,
Fırtına sonrası kumsala vuran yosun parçası gibiyim şimdilerde
Denizde kim varsa yanımda balık ,istiridye,
Şimdi her biri ayrı yerlerde,
Kim bilir belki bulur biri
İster ölü, ister diri
Ben hala yosun parçasıyım yine de ...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!