Ey yerdeki ve gökteki,
Gönlümü dolduran mavi adına!
Ruhum serin rüzgarlara muhtaç.
Kimsesizliğin o buruk ve karanlık kuyusu
Bir hal ki gece kuşları eşlik eder
Bu hüzünlü yalnızlığa
Hıçkırıklar boğazımda düğümlenir
Bu kelimeler kime ait?
Bu yazı benim değil.
Ben ben değilim şu noktada
Gecenin serinliği bir yorgan gibi örter üstümü.
Yıldızlar umuttan birer meşale
Ne ki ben artık çok uzaklardayım.
Anlaşılmaktan, kalabalıklardan ve kendimden.
(22 Mayıs 2014)
Kayıt Tarihi : 9.8.2014 09:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!