Zerrenin Hükmü Şiiri - Yasemin Yılmaz

Gözyaşlarım şiirdir benim, şiirdir akan yanaklarımdan.
Uysallaşır ruhum, dinlenirim dizlerinde bu ölümsüz çınarın.
Vahşi bir baş eğmezliktir içimdeki bu dinmez fırtına.
Dinmez ölüm çığlığını duyar, ruhumu teslim alan bir melektir ŞİİR.

O an denizleri deviren fırtına dinmiştir.
Ruhumda parıldayan bir bahar huzuru, dallarında şiirin çiçekleri.
Fısıldar yine ’hayat devam ediyor’ ruhum.
Devam ediyor bir başka bilgelikle en güzel yerinde.

Siler süpürür, tozu dumana katan gökyüzümü.
Doğdukça daha güçlü, öldükçe daha kâmil.
Zerrenin hükmü hâkimiyettir, sen; ben, madde... zerreler topluluğuyuz.
Her zerreme kadar şiirim ben, susan yüreğim yalnızca şiire anadır.