Eyy! Ses vermeden konuşan,
Eyy! Görülmeden sevilen,
Su şırıltısına nağmeler gizleyen,
Renk renk çiçeklerle görünen,
Sıcaklığını güneşe işleyen,
Eyy! Ölü toprağa can veren,
Kudretiyle baş döndüren,
İstediğinden alan, istediğine veren,
Şu koca gezegeni boşlukta yüzdüren,
Yağmurla ümit,şimşekle korku veren,
Gökteki yıldızları sevdiren,
Eyy! Huzurunda başımı eğdiğim,
Secdeme layık olan ancak SEN!
Sensin gören gözleri veren,
Sensin bakan gözleri kör eden,
Baktığı halde gözleri ama olan,
Elbet göremez seni gam tutma sen,
Yıkarız biz dağları,yazarız adını,
İşleriz gönüllere elbet şanını,
Esirgeme yaa RAB nimetini bizden.
Rahmetini bereketini alma üstümüzden.
Eyy! İmanlı gönüllere esenlik veren,
İnanmayanların bile sultanısın sen.
Yedi kat gökte ve yerde,
Her zerre sana malumdur.
Zerreler seni zikrederler bilirim.
Bizide kabul et yaa RAB!
Seni zikreden zerrelerden...
Kayıt Tarihi : 13.8.2008 17:01:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!