Zerre ziyan Şiiri - Halil Sürücü

bu kavuşmak:
meydan okumak,
boş boğaza, yobaza, soysuza, şerre.
bir kere
hücum etti mi aşk kana
hücrem yenileniyor.

eski bir gün bağrı
açmışsa goncasını güneşe
bu meydan okumak:
ölmeye, uykuya, zerreye.
öz zerre değil,
zerre ziyan.

bizliğin sebebi
küfre hazımsızlık etti edeli
idrakım bir irade bekledi benden.
senden geçmeden gelen sen idi biz;
''kella sevfe ta'lemun''
o zaman yüzüme ver yüzsüzlüğümü.
üzerime bir şey aldım,
üşümemek adına.

burası soğuk
malum
yolum
insan.

19 aralık 2010 İstanbul