Zaman,akmakta olan bir su gibi geçiyor.
Öyle geçiyor ki zaman,tane tane akıyor.
Çöldeki kum gibi rüzgârda savruluyor,
Suskun,sessiz fakat hızlıca geçiyor.
İnsan, ölümlü güyâ! Dert, tasa yok!
Arkasındakini düşünüyor ya, ziyanı yok!
Ölümlü olduğunu unutmuşsa insan,
Ona ne hakikat şerbetini içir, ne de kan.
Doyumsuz ya insan!
Cam bardağı, altın kadeh sanar.
İçmek üzreyken zehiri, şerbet sanar.
Tatlı söze kanar.Girdiği çukur, diz boyu kadar.
Evrende bir zerre olduğunu unutur insan,
Bir toz zerreciği kadar yapayalnızdır oysa ki.
Zamansız bir dünya yaratmaya çalışır,
Fakat zamanın bir parçası olduğunu unutur insan.
Hidayet Furkan Delioğlan
Kayıt Tarihi : 4.3.2022 15:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!