Muzır dünyalığın bulmuş yolunu,
Soyar Allah diye, üzülmez zerre.
Avutup kandırır Allah kulunu,
Maksadını saklar sezilmez zerre.
İlmi fenni sevmez hikayet işi,
Menfaati hariç yoktur bilişi.
Huşu içre durur gidip gelişi,
Sanırsın karınca ezilmez zerre.
Bidate sarılır KURAN dururken,
Sureti haktandır talkın verirken.
İslamın yolunda canlar eririken,
Ortalıkta asla gezilmez zerre.
Farklı anlayışı hep küçümseye,
Biraz rahatı hoş görmez kimseye.
Rahat minderlerde kırlet enseye,
Soğuk yataklarda büzülmez zerre.
Elestte söz verir uymaz andına,
Kusur arar kulda bakmaz kendine.
Durmuşoğlum onun kurnaz fendine
Yoluna ip gibi dizilmez zerre
Kayıt Tarihi : 6.12.2011 09:33:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!