Zerk'i Nur Şiiri - İbrahim Hakkı Eroğul 3

Yine karanlığım bu gece
Aydınlığımı uçurumdan saldılar
Batık sularda yüzüyor yine kaderim
Beşere olan dargınlığım perçinleşmiş
İnatçı benliğim kaskatı kesilmiş
Klasik müzik kadar okşayıcı
İz bulamıyor kudretim önünde
Sürüklüyor dizlerimi eteğinin dibine

Harici günahlar bizi çağırırken
Öfkelerimiz naifliğimizle yarışıyor
Mağlup güreşçiler kadar mağrur
Olmak isterdim ademin bu kırkpınarında

Çığlıklarımız secdede iken anlamalıydık
İyice çığırından çıktığını sahipliğimizin
Hangi eki getirsem kelimenin sonuna
Muğlak kalıyor o yüce intibahın karşısında

Düşünüyorsak
O halde nerdeyiz?
Hangi nisyanla müşerrefti hafsalamız
Irmakları kadırga olmadan nasıl ötelemiştik?
Islıksız işaretler dümenimize nasıl yön vermişti

Hatırlamak kadar usta
Unutmak kadar çırak
Yok muydu başka seçenek
Ya kaçmak?
İçinde miydi savaşın
Ya ölmek?
Ne farkı vardı kaçmaktan
Bakakalmaktan
Başkalaşmaktan
Başka birşey bilirmiydik?

Artık geçmeliydik büyük suları
Vurmalıydık sözlerin kıyısına
Örmeliydik ruhumuzun kışlıklarını
Isınarak yaşamak elzemsede
Üşürken okumalıydık şiirlerimizi.