Zergan Şiiri - İmran Tekin

gürül gürül çağlayan
senmişsin ormanlar içinde.
sincaplara,ceylanlara su içiren sen
balıklara bağrını açan sen...
suskunluğunu hep suskun bildik
değilmişsin
değilmişsin Zergan...
ceylanlar öpmez oldu yanaklarından
okşamaz oldu tenini rüzgarlar
toprak, yaz yağmurlarınla oynaşmaz oldu
sen karanlığa bürüneli...
suskunluğunu bozmayacaksın
biliyoruz Zergan
anla ki suskun da seveceğiz seni;
düşünerek eski halini...
yorgun düştün
biliyoruz Zergan
uzanmadı sana dost ellerimiz
kuruyan göz pınarlarına bir anlam veremedik...
inadına sus
inadına sus şimdi...
suskunluğumuza sen de sus.
yükünü taşıyacak çocuklarımız;
daha çoşkun çağlayarak.
bekle Zergan...
sunacağız sana;
sincapları,ceylanları,bağrına aldığın balıkları
daha çoşkun çağlayarak...