Ne söyleyebilirsiniz ki
daha fazla
analarımızın çığlığından başka,
Can çekişirken insanlık
kerbela çölünden de beter
dağlara düşmüş çocukların feryadında...
Ana yoktur, baba yok,
yoktur sığınılacak bir dulda
Kan gölüdür evler, köyler,
kasabalar, şehirler,
Kum sahada top oynar
lağım suratlı yaratıklar insan başıyla
ve tecavüz altındadır
geleceğin gül bahçeleri kızlar, gelinler...
Ne tanrı, ne insanlık var ortada
tek başlarına Med çocukları
ve son güneşin ışınlarıdır
yaşam için direnen Zerdüşt toprağında
Qur’anlı karanlığın veba salgınına karşı
Yok başka kimsecikler yanlarında..!
8/8/2014
Mehmed SarıKayıt Tarihi : 15.8.2014 03:26:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!