Zerdali Bahçeleri Şiiri - Oktay Öksüzoğlu

Zerdali bahçelerinde geçti benim gençliğim
yaprak yaprak okunan acı-tatlı anılar
şeker şerbet zerdalilerde saklı,
taze taze tadılan her zerdali lokması
bir bal peteği kadar hoş kokulu ve tatlı..

Zerdali bahçelerinde geçti benim gençliğim,
yeşili mavilerden
sarıyı leylaklardan
çekip ayıramadım,
Kıbrıs’ım ben ne sana
ne zerdaline,
ne de kaysına hiç doyamadım..

Güzelim bahçelerde delikanlı çağımda
ağaçlara yaptığım masum tırmanışlarda
istemeden kırdığım
meyve yüklü dalları
bugün hâlâ gerçekten hüzünle anımsarım..

Her mevsim farklı tonda renklerin dans ettiği
renk dünyamın kâbesi zerdali bahçeleri
binbir çeşit kuşların
şarkılar söylediği
insana huzur veren gerçek dünya cenneti..

O cennetin tadını ben hâlâ unutmadım
gerçek tadı, gerçekten o dünyada yaşadım..

Olgun kayısıların mest eden kokusuna
balları kıskandıran inanılmaz tadına
gözde bir koro gibi türkü yakarken kuşlar
bolluğu bereketi alkışlardı çocuklar..

Dünlerin bugünleri kıskandıran cenneti
o güzeller güzeli zerdali bahçeleri
benim güzel köyümde
bugünlerde yok artık..

Mesarya Ovası’nın
Güzelyurt Ovası’nın
Aykuruş Körfezi’nin
dört yanında kurumuş
susuzluktan yok olmuş
zerdali bahçeleri üzüyor sevenleri..

Benim çocukluğumun mümbit Mesarya’sında
bol suların coşkuyla
köpük köpük öptüğü,
güneş ışınlarının okşayıp büyüttüğü
bağlardan bahçelerden bügün eser kalmamış..

Mesarya’ya can veren, renk katan tüm bağları
garibi sevindiren tüm meyve ağaçları
birer birer kuruyup sevenleri ağlatmış..

Sanki uğursuz bir el bütün korkunçluğuyla
acı, tuzlu suları yeşilin inadına, tatlının inadına
güzelim Mesarya’da saltanata çağırmış..