Zerafet Şiiri - Ahmet Coşkun

Zerafet

salkım saçları
dökülmüş demet deste
gözeri üzüm üzüm
kara üzüm
şifamı, kan yapar mı, can yapar mı
yenilir mi, öpülür mü
dudağının kıyısı
ak deniz kıyısı
dalga dalga vurur dışa
kulaç atıp yüzülür mü
ılık ılık

dişleri yıldız hüzmesi
ışıl ışıl vurur güne
gül gülümsüyor yakada
gerek yok taksa da
başka gül yok
etrafa baksa da

ne kadar nizamlı adımları
pamuk mu, kağıttan mı elleri
makaslık yanakları
sesi kayalara çarpmış dönmüş
aksi seda, yumuşacık
gülümsedikçe,
derman deva

Coşkûnî