Bulanık bir gökyüzü zamanıydı.
Temmuzun ortasında, kuzeyde, çok kuzeyde,
Kapıları tekmeleyen ve Birinci Dünya’nın
Kitabına küfreden bir yalnızlık karşımdaydı:
Hafızası tahminimden çok sağlam
Tahminî ömrü hafızamdan zayıf.
Ayrılık diye bir şey yok.
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Devamını Oku
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta