Bir bir dökülüyor dalda yapraklar
Zengini fakiri giden gidene
Nefesin bitmeden çeker topraklar
Zengini fakiri giden gidene
Kimi ağa idi kimisi paşa
Kefen giydirdiler ayaktan başa
Adını yazdılar sadece taşa
Zengini fakiri giden gidene
Ezilenler gömdü koca zalimi
Yıkadılar bilgin ile âlimi
Kimseyi kurtarmaz başta ki ilmi
Zengini fakiri giden gidene
Malını mülkünü yerler içerler
Ektiğini toplar keser biçerler
Az diyerek küfür eder geçerler
Zengini fakiri giden gidene
Hırsızı haydudu aynı tabutta
Kemirdin koymadın etleri butta
Ömrünü geçirdin söğütte dutta
Zengini fakiri giden gidene
Gün geldi yaşlandı gencecik beden
Kârda, iyilik ve sevaplar eden
Topraklar altında ses vermez giden
Zengini fakiri giden gidene
Ayyıldız söylüyor kalıcı sanma
Malım mülküm yoktur ola ki kanma
Doğrudan ayrılıp ölürken yanma
Eğrilere doğru diyen diyene
29 NİSAN 2014
Mustafa Ali AkbaşKayıt Tarihi : 30.4.2014 21:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Gidenleri götürenle de hiç akıllanmıyor
Neticede bu dünya kimseye kalmıyor
Zehiri zıkkımı haramı yiyen yiyene
Emeğinize sağlık! .....
TÜM YORUMLAR (1)